Get in touch
555-555-5555
mymail@mailservice.com
e-Afrikaner - 18 Januarie 2022
Terug na e-Afrikaner
Die Afrikaner-Broederbond - Dit is misleidend van die DA om die AB se werkswyse te vergelyk met die ANC se kaderontplooiing
Deur Jan Bosman
Hoofsekretaris van die Afrikanerbond
Met verwysing na die artikel van Gwen Ngwenya, Beleidshoof van die Demokratiese Alliansie wat op Sondag 16 Januarie 2022 in Rapport Weekliks verskyn het onder die misplaaste en misleidende opskrif “Verwoerd het ook kaders aangestel. Hulle is net broeders genoem.”
Dieselfde artikel in Engels het oorspronklik op 7 Januarie 2022 in Politicsweb verskyn. “State Capture and the Africanisation of the Broederbond”
Die Afrikanerbond se reaksie op die oorspronklike artikel is op Saterdag 15 Januarie 2022 in Politicsweb gepubliseer – The Afrikaner-Broederbond did not do cadre deployment
en is die reg tot repliek ook van Rapport aangevra en is ʼn verkorte weergawe reeds aan Rapport voorsien. In die magdom kommentare op die artikel in Netwerk24 en ook op Rapport se Facebook skakel kan afgelei word dat die Demokratiese Alliansie met inhoud van die artikel Afrikaners nie 'n guns gedoen het nie. Ook van ons lede wat die DA goedgesind is, het afwysend gereageer. Verbasend egter was nie reaksie van nie-lede ten opsigte van die misplaaste inhoud van die artikel. Ons respekteer die DA se kommentaar en voortgesette aksie ten opsigte van kaderontplooiing en deel ook die kommer. Die DA se beleidshoof het egter na ons mening die pot misgesit met die verwysings in die artikel en ons vind dit jammer.
Hiermee dan ons verdere kommentaar wat die artikel van Gwen Ngwenya aanbetref:
Dit is betreurenswaardig dat me Ngwenya vir politieke oorwegings verkies het om hierdie artikel te skryf oor 'n onderwerp wat veel meer kompleks is as 'n eenvoudige vergelyking tussen die Afrikaner-Broederbond en die ontplooiing van ANC kaders, soos breedvoerig oor getuig is tydens die Zondo Staatskapingskommissie en gebaseer op die notules van die ANC se ontplooiingskomitee. Nog meer kommerwekkend egter is die verouderde bronne wat me Ngwenya gekies het om die artikel op te baseer.
Enige navorser kan met vooraf toestemming toegang verkry tot die dokumente en oorspronklike notules van die Afrikaner-Broederbond. Hierdie inligting is toeganklik in ons argiewe, wat sedert 1995 oop en toeganklik is. Om ʼn artikel te skryf gebaseer op 'n boek wat in 1979 geskryf is en om te verwys na artikels wat in 1970 geskryf is deur twee redakteurs wat blykbaar persoonlike griewe gehad het, is na ons mening nie behoorlike navorsing nie. Ons het ook met groot moeite en koste die geskiedenis van die Afrikaner-Broederbond tydens ons eeufees in 2018 gepubliseer. Dit is in 2021 opgevolg deur 'n baie omvattende werk gebaseer op nougesette navorsing deur prof. Ernst Stals – alles in 'n poging om deursigtig te wees en ons verlede met opregtheid en eerlikheid te hanteer. (Sien die verwysing na die boek hieronder).
Ter aanvang wil ons graag verwys na twee artikels van outeurs wat vir alle praktiese doeleindes gewis nie in die Afrikaner-Broederbond se dampkringe sou beweeg het nie. Hierdie twee outeurs trek ook die parallel tussen die verlede en die werk van die Afrikaner-Broederbond en kaderontplooiing.
Op 27 September 2021, skryf John Kane Berman van die Institituut vir Rasseverhoudinge in ‘n artikel The other elephant in the room”, en sê hy “Sommige kommentators vergelyk die ANC se kaderontplooiingsbeleid met wat die (Afrikaner-)Broederbond tydens die bewind van die Nasionale Party (NP) gedoen het. Die vergelyking is nouliks vleiend, maar dan het die Broederbond nie die staat opgemors nie. Ongeag of diegene wat staatsondernemings insluitend dié dienste waarop arm mense sterk aangewese was, soos treine en posdienste bestuur het Broeders was of nie, dit het gewerk. Wat hulle ook al kon gedoen het, het die Broeders nie die staat geplunder nie. In 1994 het die ANC 'n funksionerende staat geërf. Die comrade-kaders het egter toe voortgegaan om te plunder en te vernietig. Hiervoor toon hulle min berou en nog minder het hulle enige voorneme of vermoë om dit reg te maak wat hulle gebreek het.”
‘n Maand later en so onlangs as 24 Oktober skryf RW Johnson in Rapport Weekliks onder die opskrif “Die Afrikaner se erfenis is te sien om ons - Die ANC het bitter min om te wys.”
Die artikel is ook op 25 Oktober 2021, in Politicsweb Afrikaner and ANC achievement compared
gepubliseer. Johnson skryf oor die rol van Afrikaners in die tydperk tussen Uniewording en 1994, waartydens Suid-Afrika deur Afrikaners gelei is. Alhoewel die Afrikaner-Broederbond nie by die naam genoem word nie, is die uitstekende indirekte werk van die Afrikaner-Broederbond daar vir almal om te sien.
“Daardie periode is gekenmerk deur enorme ekonomiese groei, die industrialisering en verstedeliking van die land, die bou van indrukwekkende infrastruktuur sonder enige gelyke in Afrika - nie net paaie en brûe en damme nie, maar hawens, lughawens en gesofistikeerde waterstelsels. Bowenal is duisende skole, hospitale en klinieke gebou en beman, sowel as meer as ‘n dosyn universiteite. By verre die grootste en beste geïntegreerde spoorstelsel in Afrika is gebou en onderhou, sowel as Afrika se leidende lugredery. Die land se behuisingsaanbod is geweldig uitgebrei - insluitend die bou van swart townships op ‘n hoër standaard as wat in die HOP-era gesien is. Die hoogste vlakke van ekonomiese groei in Suid-Afrika is in die 1950s en 1960s gesien.”
Johnson sê dan verder dat “sulke ontwikkeling leun op fyn beplanning, visie, belegging, bestuur en ‘n vasberadenheid om dit deur te voer: Dit, eerder as die bestaan van ‘n oorvloedige arbeidsmark, is die bepalende faktore.”
Dit is duidelik uit ons bewese en opgetekende geskiedenis dat die Afrikaner-Broederbond in baie, indien nie die meeste, gevalle die skepper van idees was en in sommige gevalle die dryfkrag was om die regte mense met die nodige vaardighede te identifiseer om hierdie ontwikkelings te inisieer. Baie van hulle was soms nie eens lede van die Afrikaner-Broederbond nie.
Me Ngwenya, as beleidshoof van die Demokratiese Alliansie is nie die eerste kommentator wat 'n misplaaste verband en ooreenkoms soek tussen die Afrikaner-Broederbond en die ANC se ontplooiingskomitee nie. Dit is maklik om vinnig 'n paar gedagtes oor die saak bymekaar te maak en om aan te sluit by die string kommentators wat bewerings maak dat die ANC se kaderontplooiingskomitee funksioneer net soos die Afrikaner-Broederbond in die verlede Net so word die Afrikaner-Broederbond dikwels van baantjies vir boeties beskuldig en dat poste in die staatsdiens en semi-staatsorganisasies vir lede, vriende of familie gereserveer is.
Dit kan onomwonde gestel word dat daar géén meganismes of prosedures in die Afrikaner-Broederbond was om lede te identifiseer en aan te beveel vir aanstelling in die staatsdiens nie. Nooit het die Afrikaner-Broederbond dit as beleid gestel om AB lede in senior of invloedryke posisies aan te stel nie, en nooit is daar vanuit die Afrikaner-Broederbond se hoogste strukture of hoofkantoor besluit oor aanstellings in die staatsdiens nie. Nooit is regters of hulle aanstelling bespreek of na verwys nie. Die Staatsdienskommissie was verantwoordelik vir die aanstelling van amptenare. Hierdie kommissie sou dit doodeenvoudig nie duld om voorgeskryf te word oor wie hy mag aanstel en wie nie.
Dat die Afrikaner-Broederbond nie so magtig was om mense in top poste aangestel te kry nie, getuig die aantal direkteurs-generaal wat nie lede van die AB was nie. Daar was van hulle wat die AB selfs antagonisties gesind was, en tog is van hulle in sleutelposte aangestel. Net so was verskeie redakteurs van Afrikaanse koerante, ook nie lid van die Afrikaner-Broederbond nie. Dit was dikwels ook hulle wat daartoe bygedra het om gelekte dokumente van die Afrikaner-Broederbond “te ontbloot”.
Dit het deurgaans een van die groot punte van kritiek teen die Afrikaner-Broederbond se vertroulike werkswyse geword dat aanstellings van skoolhoofde tot stadsklerke en amptenare gemanipuleer is en dat baantjies vir boeties in die proses geskep is. Dit is egter so dat ‘n beduidende aantal lede van die Afrikaner-Broederbond in die topstrukture van die staatsdiens en as leiers elders in die samelewing aangetref kon word. Dit kan egter nie aan “kaderontplooing” toegeskryf word nie. Daar was in die verlede beslis ’n baie noue ineenstrengeling van die Afrikaner-Broederbond in die totale lewensruimte van Afrikaners. Die lewensruimte was in die politiek, die kerk en die ekonomie en daar was oorvleueling van betrokkenheid en ook lidmaatskap. Dit was in die lewensruimtes dat die Afrikaner-Broederbond se uitgangspunt was dat ons van leiers in hierdie lewensruimtes, lede gemaak het en nie andersom nie. Deur hulle aktiewe betrokkenheid in die gemeenskap en leierskap is hulle wel genooi vir lidmaatskap.
Die Afrikaner-Broederbond se benadering met ledewerwing was juis om jonger mense te identifiseer wat bereid was om onbaatsugtige diens aan die gemeenskap te lewer. Vir dié ledewerwing was leierspotensiaal hoog op die lys van eienskappe waarna gekyk is. Dit is dus net natuurlik dat lede met leierspotensiaal sou kon vorder tot die hoogste vlakke. In die Afrikaner-Broederbond is altyd gesê: “Ons maak van leiers lede en nie van lede leiers nie.”
Die verdere noue verwantskap tussen partyleiers en die Afrikaner-Broederbond word geïllustreer deur die Voorsitter van die Afrikaner-Broederbond, Prof HB Thom tydens sy toespraak by ʼn Bondsraad op 4 Oktober 1955 toe hy praat oor die werkswyse van ledewerwing: “Vir die eerste keer word leidende politici van die Nasionale Party dan ook in die AB opgeneem en begin hulle ook om 'n aktiewe rol in die AB te speel.”
Natuurlik is dit moontlik dat lidmaatskap gebruik kon word om die eiebelang te bevorder, maar dit sou wesenlik in stryd wees met die instellingsformulier wat elke lid afgelê het en gereeld as erekode by elke vergadering voorgehou is: “Om individueel en gesamentlik, in geesverwantskap ons Godgegewe talente diensbaar te maak aan die saak waarin ons glo. Om te dien - nie om gedien te word nie. Om te gee - nie om te ontvang nie.”
Om die Afrikaner-Broederbond en baantjies vir boeties los en vas te gebruik en selfs te koppel ter verdediging of ter versagting van die staatskaping van die ANC kan nie goedsmoeds aanvaar word nie. Onbevoegde kaders is op groot skaal aangestel wat tot die verval van staatsentiteite en staatsfunksies gelei het. Dit is hartseer en ironies dat dit dieselfde entiteite is wat in ʼn vorige bedeling tot stand gekom en opgerig is met knap kundigheid en ervaring en aangewend is tot voordeel van almal. Die werk in die vorige bedeling het van Suid-Afrika die industriële reus in die vasteland gemaak en oor die feit was die Afrikaner-Broederbond nooit skaam nie.
Vanuit die publikasie “Draer van ʼn Ideaal 1918-1997: Die Afrikanerbond” wat in Desember 1997 saamgestel is vir informele indiening by die Waarheid en Versoeningskommissie die volgende: “Vertroulikheid het die nadeel gehad dat dit die AB (Afrikaner-Broederbond) maklik kon brandmerk as 'n geknoeiery - as ʼn sameswering of as duistere aktiwiteite wat nie geopenbaar kan word nie. Dit het veral vir kerke, predikante, politieke partye en politici probleme geskep. Beskuldigings wat die mees algemeen ingebring is, is dat lede mekaar bevoordeel in die verkiesing tot ampte en in aanstellings in openbare poste, dat daar teen nie-lede gediskrimineer word, en dat daar manipulering van besluite en mag plaasvind. Juis daarom het sommige joernaliste daarvan 'n gewilde bedryf gemaak om die AB te "ontmasker". In die proses is baie sensasionele berigte met onvolledige of verdraaide waarhede die wêreld ingestuur. Dit het meegehelp om 'n negatiewe persepsie van die AB by mense te laat ontstaan. Die AB het selde probeer om hierdie verdraaiings en wanpersepsies teen te werk- enersyds omdat dit moeilik vir 'n vertroulike organisasie sou wees, en andersyds het hy so sterk geglo in die ideale en beginsels waarvoor hy gestaan het, sowel as in die integriteit van sy lede, dat hy enige openbare regstellings of teenreaksie vermy het.”
‘n Belangrike aspek wat in gedagte gehou moet word, is dat die Afrikaner-Broederbond as vrywillige ledeorganisasie op geen manier opdragte kon gee aan sy lede nie. Die Uitvoerende Raad van die Afrikaner-Broederbond het nie oor daardie soort magte beskik nie. Dit verskil heeltemal van hoe die ANC aan sy lede opdragte gee en ontplooi. Die werkswyse van die Afrikaner-Broederbond en die Afrikanerbond van vandag word prakties gedemonstreer in die 1997 Draer van ʼn Ideaal dokument. “Die AB (Afrikaner-Broederbond) is primêr ʼn meningsvormende denke inisiërende instelling wat die geleentheid aan sy lede bied om aktueel en dinamies standpunte te stel en te verneem, tot nuwe insigte te kom, en om dan die insigte en perspektiewe in sy besondere invloedsfeer, volgens eie oordeel en inisiatiewe te stel en verder uit te dra. Lede oefen dus vanuit die omgewing en kultuur van die AB individueel invloed uit op politieke kerklike en ekonomiese terreine. Waarvan die AB egter nie beskuldig kan word nie is sinisme, kwaadwilligheid en konkelary.”
Waar foute gemaak is, het die Afrikaner-Broederbond dit erken, maar daar was ook tye toe die Afrikaner-Broederbond en ook die Afrikanerbond onverskrokke standpunt ingeneem het teen sowel die Nasionale Party-regering net soos wat die Afrikanerbond tans teen die ANC-regering standpunt inneem. Sentralisasie van politieke mag, en beheer en aanstellings uit die binnekamers van ʼn politieke hoofkantoor is verkeerd en daarom moet kaderontplooiing veroordeel word want dit vererger ʼn ongelyke samelewing met ongelyke geleenthede en bevestig party lojaliteit bo die waarde van meriete en individuele prestasie. Dit is ongrondwetlik en ondemokraties in beleid en in die praktiese toepassing. Dit gee aan individue ʼn motief om die staat te kaap, dit skep ongekende en obsene vlakke van korrupsie en selfverryking, met geen aanspreeklikheid nie. Daar is eenvoudig geen vergelyking tussen die werkswyse van die Afrikaner-Broederbond en kaderontplooiing te tref nie, aangesien die Afrikaner-Broederbond gebore is uit die ideaal om Afrikaners op te hef uit die uiterste armoede wat na die Tweede Anglo-Boereoorlog gevolg het. Dit het die Afrikaner-Broederbond bereik met die harde werk van 'n kollektief van individue en met die karige spaargeld van verarmde Afrikaners. Hieruit is onderwysgeleenthede geskep, ontwikkelingsinstellings is tot stand gebring waardeur ekonomiese bemagtiging en later ook politieke bemagtiging sou volg.
Die Demokratiese Alliansie is korrek om met die feite soos weergegee in die Zondo kommissie na staatskaping en die notules van die ANC se ontplooiingskomitee te werk en waardevolle afleidings te maak rakende die onheilige Nasionale Demokratiese Rewolusie-ideologie wat Suid-Afrika geruïneer het. Transformasie, ontplooiing en vernietiging
is die enigste gevolgtrekking wat ʼn mens kan maak van die beleid. Om egter enige basis vir ʼn geldige vergelyking te tref, word me Ngwenya genooi om ons argiewe in Pretoria te raadpleeg en nie staat te maak op werk wat dekades gelede deur mense met griewe gepubliseer is nie. Ons argiewe sluit die notules van die besprekinge van die Uitvoerende Raad van die Afrikaner-Broederbond in. Slegs dan kan geldige vergelykings en ooreenkomste, indien enige, gemaak word. As me Ngwenya werklik belangstel in die geskiedenis van die Afrikaner-Broederbond sal ons ook 'n gratis eksemplaar beskikbaar stel van die 720 bladsye historiese en feitelike boek wat in Mei 2021 bekendgestel is, getiteld "Die Broederbond – Die geskiedenis van die Afrikaner-Broederbond 1918-1994" deur prof. Ernst Stals. Meer besonderhede kan gevind word op ons webwerf: https://www.afrikanerbond.co.za/ab-boek-elp-stals
ʼn Verkorte weergawe van die artikel mag moontlik in Rapport Weekliks gepubliseer word.
Kyk ook na ʼn gesprek met Izak du Plessis op Nuuspod oor die artikel wat in Politicsweb en Rapport verskyn het en die AB se reaksie daarop
